Patent jest to tytuł prawny chroniący określony wynalazek.
W systemie prawa brakuje definicji pojęcia "wynalazek". Przepisy prawa definiują jedynie szczególne kryteria, które musi posiadać wynalazek, aby mógł zostać udzielony na niego patent.
Zgodnie z ustawą, patenty są udzielane - bez względu na dziedzinę techniki - na wynalazki, które są nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania.
Przedmiotem wynalazku może być urządzenie, wytwór o stałej postaci, sposób działania lub zastosowanie.
Wzorem użytkowym jest nowe i użyteczne rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu, budowy lub zestawienia przedmiotu o trwałej postaci. Jest to pojęcie zbliżone do wynalazku, jednakże obejmuje wyłącznie przedmioty.
Po dokonaniu zgłoszenia w Urzędzie Patentowym RP można uzyskać patent na wynalazek lub prawa ochronne na wzór użytkowy. Pełnomocnikiem w procesie uzyskania patentu lub prawa ochronnego może być tylko rzecznik patentowy.
Aby wynalazek mógł zostać opatentowany, musi spełniać trzy kryteria, które są zasadniczo takie same na całym świecie:
Tak, istnieją tzw. wyłączenia patentowe, które obejmują rozwiązania nie uznawane za wynalazki (np. odkrycia lub teorie naukowe, programy komputerowe) lub rozwiązania uznane za wynalazki bez możliwości uzyskania patentu (np. rasy zwierząt, chirurgiczne sposoby leczenia ludzi).
Prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, przysługuje twórcy lub współtwórcom. Prawo do uzyskania patentu/wzoru użytkowego ma charakter majątkowy i jest zbywalne.
Ochrona patentowa trwa dwadzieścia lat od daty zgłoszenia wynalazku w Urzędzie Patentowym RP. W przypadku niektórych wynalazków jest możliwe przedłużenie okresu ochrony o dodatkowe 5 lat.
Prawo ochronne na wzór użytkowy trwa dziesięć lat od daty zgłoszenia.
Uzyskanie patentu lub prawa ochronnego oznacza nabycie prawa wyłącznego do korzystania z wynalazku lub wzoru użytkowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.